M. Beisenherz: Kusura bakmayın, özel olarak buradayım
Ödeme 3’teki öfke nöbeti: İçinizdeki çocuğun çılgına dönmesine izin verin
© Getty Images
Köşe yazarımız her zaman dengeleyici bir kişi olmuştur. Ama bazen süpermarket kasasında dört yaşındaki bir çocuk gibi öfkelenmek istiyor.
kaydeden Micky Beisenherz
Sosyotop süpermarketi. Geçenlerde yine aynı şey oldu: Bir davranış bilimcisi, peynir tezgahındaki Konrad Lorenz gibi, çığlık atan dört yaşındaki bir çocuğun annesine zulmettiği büyüleyici manzaraya tanık olmama izin verildi. Sudan çıkmış bir balık gibi yavaş yavaş rafların arasından geçerek evet nereye gitmek istiyordu? yönüne doğru ilerledi. Çığlıklar ve ulumalar arasında istediği şey bile duyulmuyordu. Ama tatlılara meraklı olduğu izlenimini veriyordu.
Annenin birkaç seçeneği düşündüğü açıktı: 1. Bagetle hedefe yönelik bir darbe uygulayarak küçük çocuğu hareketsiz hale getirin. 2. Teröristin talebine bir aile paketi Toffifee ile yanıt verin. 3. Kaçın ve kısa boylu olanın ailesinin evinin adresini saklamadığını umun.
Çocuğu kıskandım
Bu arada, kaz tüyü ceketli çocuk 3 numaralı kasaya doğru yerde çığlıklar atarak sürünüyordu. Çevredekilerin çoğu anne için üzülüyordu – ben ise çocuğu kıskanıyordum. Kişinin kendi tatminsizlik duygusuna bu kadar sert bir şekilde teslim olma yeteneği üzerine. Tam olarak hangi noktada çocukça ifade sevincimizi, geriye hiçbir şey kalmayana kadar etiketlerle kaplamaya başlayacağız? Köpüren mutluluk, coşkun öfke – her şey bir şekilde dolu. Neredeyse biraz utanç verici. Bütün tavsiye kitapları içimizdeki çocuğa yeterince yer vermemiz gerektiğini söylemiyor mu?
Micky Beisenherz: Kusura bakmayın, özel olarak buradayım
Adım Micky Beisenherz. Castrop-Rauxel’de bir dünya yıldızıyım. Diğer yerlerde her şeyin parasını kendim ödemek zorunda kalıyorum. Ben bir multimedya genel mağazasıyım. Yazar (Extra3, Jungle Camp), sunucu (ZDF, NDR, ProSieben, ntv), podcast sunucusu (“Apocalypse and Filter Coffee”), ara sıra karikatürist. Benim dikkatimi çeken şeyler var. Hatta bazen beni üzüyordu. Ve dürtü kontrolleri sürekli sıkıştığı için muhtemelen dışarı çıkmaları gerekiyor. Benim dini sembolüm artı işaretidir. Jilet benim dans pistimdir. Ve ayaklarım yine kaşınıyor.
Aktör ve yazar Joachim Meyerhoff, sansasyonel kitaplarından birinde, çocukluğunda öfke nöbetleri nedeniyle kendisine nasıl “sarışın bomba” denildiğini hatırlıyor. Bu yatkınlık daha sonra tekrar tekrar ortaya çıkacaktır. Tam o sırada annesinin yeni aşkıyla ilgili hoşnutsuzluğunu dile getirdi ve Jens Lehmann’ı bile etkileyecek bir şevkle yeni kocasının garajını söktü. Eski milli kaleci, zevke düşkünlüğün son simgesi. Sekiz yaşındaki bir çocuğun ruhuyla iradesini dayatıyor, otoparktaki bariyerin altından geçiyor, bir hayranın gözlüğünü çalıyor ve bir şey görüşünü engellediğinde elektrikli testereyi kullanıyor.
Sonra gözleriniz biraz doluyor ve Klaus Kinski’nin en güzel şeritlerinin yer aldığı iki saatlik YouTube kolajından bir anlığına uzaklaşıyorsunuz. Bugün birçok insanın “oyunculuk becerileri” nedeniyle değil, sahne arkasında harika bir şekilde bağırdığı ve bir şeyler fırlattığı için hala hayran olduğu bir Alman kült delisi.
Sitede
Elektrikli testere operasyonundan hüküm giymiş
“Davranışsal açıdan son derece rahatsız edici”: Jens Lehmann mahkemede de tuhaf bir performans sergiliyor
22.12.2023
Çocukken ben de sarışındım ama bomba gibi değildim. Beş yaşında bir çocuk olarak, öfke nöbetleri geçiren çocukların düzenlemeye çalıştıklarını yerel bir SPD kulüp başkanının ikna edici çekiciliğiyle başardım. Muhtemelen oldukça başarılı: Bugün aradığımda annem hala cevap veriyor.
İşte ben bir çocuğum, burada olabilirim
Başkalarıyla bu şekilde ilgilenmemde benim için hiçbir şey değişmedi. Sadece: Trafikte, arabada, görgü kurallarının, görgü kurallarının ve toplumsal değer korsesinin yıllar boyunca bize dayattığı her şeyi serbest bırakabiliyorum. Yolcu kabininde bazen sadece kısmen insana benzeyen bir şeyim. Korna sesi, küfür, beden dili. İşte ben bir çocuğum, burada olabilirim.
Eğer beni arıyorsanız: Yarın 3 numaralı kasanın önünde öfkeden kuduracağım. Hatta güzel bir takım elbise bile giyeceğim.
#Konular
Ödeme 3’teki öfke nöbeti: İçinizdeki çocuğun çılgına dönmesine izin verin
© Getty Images
Köşe yazarımız her zaman dengeleyici bir kişi olmuştur. Ama bazen süpermarket kasasında dört yaşındaki bir çocuk gibi öfkelenmek istiyor.
kaydeden Micky Beisenherz
Sosyotop süpermarketi. Geçenlerde yine aynı şey oldu: Bir davranış bilimcisi, peynir tezgahındaki Konrad Lorenz gibi, çığlık atan dört yaşındaki bir çocuğun annesine zulmettiği büyüleyici manzaraya tanık olmama izin verildi. Sudan çıkmış bir balık gibi yavaş yavaş rafların arasından geçerek evet nereye gitmek istiyordu? yönüne doğru ilerledi. Çığlıklar ve ulumalar arasında istediği şey bile duyulmuyordu. Ama tatlılara meraklı olduğu izlenimini veriyordu.
Annenin birkaç seçeneği düşündüğü açıktı: 1. Bagetle hedefe yönelik bir darbe uygulayarak küçük çocuğu hareketsiz hale getirin. 2. Teröristin talebine bir aile paketi Toffifee ile yanıt verin. 3. Kaçın ve kısa boylu olanın ailesinin evinin adresini saklamadığını umun.
Çocuğu kıskandım
Bu arada, kaz tüyü ceketli çocuk 3 numaralı kasaya doğru yerde çığlıklar atarak sürünüyordu. Çevredekilerin çoğu anne için üzülüyordu – ben ise çocuğu kıskanıyordum. Kişinin kendi tatminsizlik duygusuna bu kadar sert bir şekilde teslim olma yeteneği üzerine. Tam olarak hangi noktada çocukça ifade sevincimizi, geriye hiçbir şey kalmayana kadar etiketlerle kaplamaya başlayacağız? Köpüren mutluluk, coşkun öfke – her şey bir şekilde dolu. Neredeyse biraz utanç verici. Bütün tavsiye kitapları içimizdeki çocuğa yeterince yer vermemiz gerektiğini söylemiyor mu?
Micky Beisenherz: Kusura bakmayın, özel olarak buradayım
Adım Micky Beisenherz. Castrop-Rauxel’de bir dünya yıldızıyım. Diğer yerlerde her şeyin parasını kendim ödemek zorunda kalıyorum. Ben bir multimedya genel mağazasıyım. Yazar (Extra3, Jungle Camp), sunucu (ZDF, NDR, ProSieben, ntv), podcast sunucusu (“Apocalypse and Filter Coffee”), ara sıra karikatürist. Benim dikkatimi çeken şeyler var. Hatta bazen beni üzüyordu. Ve dürtü kontrolleri sürekli sıkıştığı için muhtemelen dışarı çıkmaları gerekiyor. Benim dini sembolüm artı işaretidir. Jilet benim dans pistimdir. Ve ayaklarım yine kaşınıyor.
Aktör ve yazar Joachim Meyerhoff, sansasyonel kitaplarından birinde, çocukluğunda öfke nöbetleri nedeniyle kendisine nasıl “sarışın bomba” denildiğini hatırlıyor. Bu yatkınlık daha sonra tekrar tekrar ortaya çıkacaktır. Tam o sırada annesinin yeni aşkıyla ilgili hoşnutsuzluğunu dile getirdi ve Jens Lehmann’ı bile etkileyecek bir şevkle yeni kocasının garajını söktü. Eski milli kaleci, zevke düşkünlüğün son simgesi. Sekiz yaşındaki bir çocuğun ruhuyla iradesini dayatıyor, otoparktaki bariyerin altından geçiyor, bir hayranın gözlüğünü çalıyor ve bir şey görüşünü engellediğinde elektrikli testereyi kullanıyor.
Sonra gözleriniz biraz doluyor ve Klaus Kinski’nin en güzel şeritlerinin yer aldığı iki saatlik YouTube kolajından bir anlığına uzaklaşıyorsunuz. Bugün birçok insanın “oyunculuk becerileri” nedeniyle değil, sahne arkasında harika bir şekilde bağırdığı ve bir şeyler fırlattığı için hala hayran olduğu bir Alman kült delisi.
Sitede
Elektrikli testere operasyonundan hüküm giymiş
“Davranışsal açıdan son derece rahatsız edici”: Jens Lehmann mahkemede de tuhaf bir performans sergiliyor
22.12.2023
Çocukken ben de sarışındım ama bomba gibi değildim. Beş yaşında bir çocuk olarak, öfke nöbetleri geçiren çocukların düzenlemeye çalıştıklarını yerel bir SPD kulüp başkanının ikna edici çekiciliğiyle başardım. Muhtemelen oldukça başarılı: Bugün aradığımda annem hala cevap veriyor.
İşte ben bir çocuğum, burada olabilirim
Başkalarıyla bu şekilde ilgilenmemde benim için hiçbir şey değişmedi. Sadece: Trafikte, arabada, görgü kurallarının, görgü kurallarının ve toplumsal değer korsesinin yıllar boyunca bize dayattığı her şeyi serbest bırakabiliyorum. Yolcu kabininde bazen sadece kısmen insana benzeyen bir şeyim. Korna sesi, küfür, beden dili. İşte ben bir çocuğum, burada olabilirim.
Eğer beni arıyorsanız: Yarın 3 numaralı kasanın önünde öfkeden kuduracağım. Hatta güzel bir takım elbise bile giyeceğim.
#Konular