Berlin
“Daha soyut ve haşhaş”: sanatçı film posterleri çiziyor
Sinema poster ressamı Götz Valien, Berlin’deki stüdyosunda “Maestro” filminin posterini yapıyor. Fotoğraf
© Jörg Carstensen/dpa
Götz Valien oyuncuları geniş formatta beyazperdeye taşıyor. Sanatçı, Almanya’daki son sinema afişi ressamlarından biridir. “Titanik” gibi başarılı filmlerin neden ticari açıdan kötü olduğunu biliyor.
Bradley Cooper’ı görmek oldukça kolaydır. Amerikalı aktörün alnına bir tutam kahverengi saç düşüyor. Artık kirpiklerle Götz Valien ilgileniyor. Bunu yapmak için dar bir fırça ve siyah boya çıkarır. “Maestro” dizisinin devasa film posteri bir gün Berlin sinemasına asılacak. Daha sonra orijinal posterden pek farklı görünmeyecek. Ancak büyük bir fark var: Valien’in posterleri elle boyanmış ve orijinallerinden önemli ölçüde daha büyük.
63 yaşındaki serbest çalışan bir sanatçı ve yarı zamanlı bir iş olarak Berlin’deki dört sinema için yeni film prodüksiyonları için afişler yapıyor. Bunlar arasında, diğerlerinin yanı sıra, Charlottenburg Hayvanat Bahçesi’ndeki Delphi Filmpalast ve bir zamanlar Doğu Almanya’nın en önemli sinema prömiyeri olan Kino International yer alıyor. Format, sinema salonuna bağlı olarak farklılık gösterir; Delphi’de yaklaşık 6 metreye 9 metre boyutundadır. Valien, Almanya’daki son sinema afişi ressamlarından biri olduğunu söylüyor. Münih bölgesinde faaliyet gösteren başka bir sinema sanatçısı daha var.
30 yılı aşkın süredir iş hayatında
Berliner’in arka bahçedeki stüdyosu taze boya kokuyor. Açık mavi, parlak sarı veya kırmızı boyalı rengarenk saksılar, farklı boyutlardaki fırçaların yanında bir rafta duruyor. Avusturya doğumlu sanatçı, 30 yılı aşkın süredir bir meslektaşıyla birlikte film afişleri üzerinde çalışıyor. Sanatçı, bugüne kadar 3.000’den fazla poster çizdiğini ve aralarında Leonardo DiCaprio ve Penélope Cruz gibi yıldızların da bulunduğu iki kat daha fazla yüz çizdiğini tahmin ediyor.
Alman Film Enstitüsü ve Film Müzesi’ne göre yavaş yavaş yok olan bir loncadır. Diğer şeylerin yanı sıra film afişleri gibi tarihi medyayla da ilgilenen Erfurt Üniversitesi’nden iletişim bilimcisi Patrick Rössler de durumu benzer şekilde değerlendiriyor: “Günümüzde bu gerçekten egzotik bir tuhaflık, bunu başka türlü tanımlayamazsınız.”
Bu öncelikle finansal nedenlerden kaynaklanmaktadır. Birçok sinema için ayrıca boyalı sinema posterlerinin sipariş edilmesi mümkün değildir. Ayrıca filmler sinemalarda daha hızlı gösterime giriyor. “Filmler artık sinemada o kadar uzun süre gösterilmiyor. Bu yüzden sürekli olarak yeniden boyamanız gerekiyor” diyor Rössler. Ve çoğu zaman o kadar da büyük reklam alanları kalmıyor.
Bir dönüm noktası olarak “Titanik”
Valien ayrıca 2000 yılına kadar ayda yaklaşık 20 yüzey boyadığını söylüyor; bu rakam bugün olduğundan çok daha fazla. 1997 yılında klasik “Titanic”in beyazperdede gösterilmesi büyük ses getirmişti. O zamanlar Kurfürstendamm’da hâlâ çok sayıda sinema vardı. Leonardo DiCaprio’lu film çok iyi karşılandığı için poster değiştirilmeden önce yaklaşık üç ay boyunca cephelerinde asılı kaldı. Bir afiş ne kadar uzun süre asılı kalırsa, o kadar az ekonomik olur.
Bir poster hazırlaması yaklaşık iki gününü alıyor ve bunun için birkaç yüz euro aldığını söylüyor. Zorluk: Oyuncuları doğru oranlarda aktarmak. Valien, “Önemli olan tek şey rakamların gerçekten doğru olmasıdır. Biz insanların iki gözü, bir burnu ve bir ağzı var. Bu birkaç koordinatla insanları birbirinden ayırt edebilmeniz olağanüstü” diyor.
Film posteri daha sonra bir araya getirilen birkaç tuvalden oluşuyor. Bu aynı zamanda 63 yaşındaki adamın resim yaparken posterin tamamını değil sadece bir bölümünü gördüğü anlamına geliyor. Bir projektör, şablonun önemli ana hatlarını büyütmesine yardımcı oluyor. Elbette boyalı bir örnek orijinaline tam olarak benzemiyor, diyor. Ama onu özel kılan da tam olarak bu. “Genel olarak daha soyut ve haşhaş bir hal alıyor. Ben tabiri caizse çorabın akan dikişi gibiyim. Resmin biraz bozuk olması ona reklam etkinliği sağlıyor.”
Berlin’de film afişi sergisi
Bir sözcüye göre, aralarında Delphi ve Kino International’ın da bulunduğu Yorck sinemaları için el yapımı pankartlar özel bir çekiciliğe sahip. “Eski sinemaları koruduğumuz gibi, onlara özgü özellikleri de korumak istiyoruz.” Film dağıtımcıları genellikle film vizyona girdikten sonra ofis alanı için yer istiyorlardı.
Kulturforum Berlin ayrıca 1900’lerden 2020’lere kadar, Valien’in kopyaları da dahil olmak üzere Mart ayına kadar yüzlerce orijinal film posteri sergiliyor. Aksi halde tuvaller beyaz boya ile fırçalanıp defalarca kullanıldıktan sonra çöpe atılıyor. Daha sonra boya onları o kadar ağır hale getiriyor ki Valien’in dediği gibi artık kullanılamıyor. Her halükarda “Maestro” ile henüz o kadar uzak değil. Burada artık siyah Haberin Detayları rengini uyguluyor. Bu Cooper’ın daha da kendine gelmesini sağlar.
“Büyük Sinema. Tüm Zamanların Film Afişleri” sergisi hakkında bilgiler
dpa
#Konular
“Daha soyut ve haşhaş”: sanatçı film posterleri çiziyor
Sinema poster ressamı Götz Valien, Berlin’deki stüdyosunda “Maestro” filminin posterini yapıyor. Fotoğraf
© Jörg Carstensen/dpa
Götz Valien oyuncuları geniş formatta beyazperdeye taşıyor. Sanatçı, Almanya’daki son sinema afişi ressamlarından biridir. “Titanik” gibi başarılı filmlerin neden ticari açıdan kötü olduğunu biliyor.
Bradley Cooper’ı görmek oldukça kolaydır. Amerikalı aktörün alnına bir tutam kahverengi saç düşüyor. Artık kirpiklerle Götz Valien ilgileniyor. Bunu yapmak için dar bir fırça ve siyah boya çıkarır. “Maestro” dizisinin devasa film posteri bir gün Berlin sinemasına asılacak. Daha sonra orijinal posterden pek farklı görünmeyecek. Ancak büyük bir fark var: Valien’in posterleri elle boyanmış ve orijinallerinden önemli ölçüde daha büyük.
63 yaşındaki serbest çalışan bir sanatçı ve yarı zamanlı bir iş olarak Berlin’deki dört sinema için yeni film prodüksiyonları için afişler yapıyor. Bunlar arasında, diğerlerinin yanı sıra, Charlottenburg Hayvanat Bahçesi’ndeki Delphi Filmpalast ve bir zamanlar Doğu Almanya’nın en önemli sinema prömiyeri olan Kino International yer alıyor. Format, sinema salonuna bağlı olarak farklılık gösterir; Delphi’de yaklaşık 6 metreye 9 metre boyutundadır. Valien, Almanya’daki son sinema afişi ressamlarından biri olduğunu söylüyor. Münih bölgesinde faaliyet gösteren başka bir sinema sanatçısı daha var.
30 yılı aşkın süredir iş hayatında
Berliner’in arka bahçedeki stüdyosu taze boya kokuyor. Açık mavi, parlak sarı veya kırmızı boyalı rengarenk saksılar, farklı boyutlardaki fırçaların yanında bir rafta duruyor. Avusturya doğumlu sanatçı, 30 yılı aşkın süredir bir meslektaşıyla birlikte film afişleri üzerinde çalışıyor. Sanatçı, bugüne kadar 3.000’den fazla poster çizdiğini ve aralarında Leonardo DiCaprio ve Penélope Cruz gibi yıldızların da bulunduğu iki kat daha fazla yüz çizdiğini tahmin ediyor.
Alman Film Enstitüsü ve Film Müzesi’ne göre yavaş yavaş yok olan bir loncadır. Diğer şeylerin yanı sıra film afişleri gibi tarihi medyayla da ilgilenen Erfurt Üniversitesi’nden iletişim bilimcisi Patrick Rössler de durumu benzer şekilde değerlendiriyor: “Günümüzde bu gerçekten egzotik bir tuhaflık, bunu başka türlü tanımlayamazsınız.”
Bu öncelikle finansal nedenlerden kaynaklanmaktadır. Birçok sinema için ayrıca boyalı sinema posterlerinin sipariş edilmesi mümkün değildir. Ayrıca filmler sinemalarda daha hızlı gösterime giriyor. “Filmler artık sinemada o kadar uzun süre gösterilmiyor. Bu yüzden sürekli olarak yeniden boyamanız gerekiyor” diyor Rössler. Ve çoğu zaman o kadar da büyük reklam alanları kalmıyor.
Bir dönüm noktası olarak “Titanik”
Valien ayrıca 2000 yılına kadar ayda yaklaşık 20 yüzey boyadığını söylüyor; bu rakam bugün olduğundan çok daha fazla. 1997 yılında klasik “Titanic”in beyazperdede gösterilmesi büyük ses getirmişti. O zamanlar Kurfürstendamm’da hâlâ çok sayıda sinema vardı. Leonardo DiCaprio’lu film çok iyi karşılandığı için poster değiştirilmeden önce yaklaşık üç ay boyunca cephelerinde asılı kaldı. Bir afiş ne kadar uzun süre asılı kalırsa, o kadar az ekonomik olur.
Bir poster hazırlaması yaklaşık iki gününü alıyor ve bunun için birkaç yüz euro aldığını söylüyor. Zorluk: Oyuncuları doğru oranlarda aktarmak. Valien, “Önemli olan tek şey rakamların gerçekten doğru olmasıdır. Biz insanların iki gözü, bir burnu ve bir ağzı var. Bu birkaç koordinatla insanları birbirinden ayırt edebilmeniz olağanüstü” diyor.
Film posteri daha sonra bir araya getirilen birkaç tuvalden oluşuyor. Bu aynı zamanda 63 yaşındaki adamın resim yaparken posterin tamamını değil sadece bir bölümünü gördüğü anlamına geliyor. Bir projektör, şablonun önemli ana hatlarını büyütmesine yardımcı oluyor. Elbette boyalı bir örnek orijinaline tam olarak benzemiyor, diyor. Ama onu özel kılan da tam olarak bu. “Genel olarak daha soyut ve haşhaş bir hal alıyor. Ben tabiri caizse çorabın akan dikişi gibiyim. Resmin biraz bozuk olması ona reklam etkinliği sağlıyor.”
Berlin’de film afişi sergisi
Bir sözcüye göre, aralarında Delphi ve Kino International’ın da bulunduğu Yorck sinemaları için el yapımı pankartlar özel bir çekiciliğe sahip. “Eski sinemaları koruduğumuz gibi, onlara özgü özellikleri de korumak istiyoruz.” Film dağıtımcıları genellikle film vizyona girdikten sonra ofis alanı için yer istiyorlardı.
Kulturforum Berlin ayrıca 1900’lerden 2020’lere kadar, Valien’in kopyaları da dahil olmak üzere Mart ayına kadar yüzlerce orijinal film posteri sergiliyor. Aksi halde tuvaller beyaz boya ile fırçalanıp defalarca kullanıldıktan sonra çöpe atılıyor. Daha sonra boya onları o kadar ağır hale getiriyor ki Valien’in dediği gibi artık kullanılamıyor. Her halükarda “Maestro” ile henüz o kadar uzak değil. Burada artık siyah Haberin Detayları rengini uyguluyor. Bu Cooper’ın daha da kendine gelmesini sağlar.
“Büyük Sinema. Tüm Zamanların Film Afişleri” sergisi hakkında bilgiler
dpa
#Konular