Yönetmen İlker Çatak yeni filminde bir okulda çıkan çatışmayı tırmandırır. Günümüz münazara kültürüne dair zekice bir yorum da var.
Öğretmen Carla Nowak kahverengi bir omuz çantasıyla odaya giriyor. Meslektaşlarınız zaten orada. Bunlardan birinin “konuyu” kabaca özetlediği söyleniyor. Okul uzun süredir hırsızlık yapıyor. Şu anda masada oturan ve belli ki birini ispiyonlamaya ikna edilen iki çocuk var. Nowak durumdan hoşlanmaz.
“Öğretmen Odası” filmi, sadece izlemek bile rahatsız edici olabilecek buna benzer birkaç sahne gösteriyor. Yönetmen İlker Çatak, Almanya’da bir okul ve kontrolden çıkmak üzere olan bir çatışmanın öyküsünü anlatıyor. Günümüz tartışma kültürünün bir yorumu olarak da görülebilir.
Kanıt türetmeye ihtiyaç duyar
Leonie Benesch (“The Swarm”, “Babylon Berlin”) öğretmeni oynuyor. Carla Nowak matematik ve beden eğitimi öğretiyor, nispeten yeni görünüyor ve sınıfı dedikodu ritüelleriyle selamlamayı seviyor. Bir matematik problemini tartışırken, en önemli şeyin bir ispatın her zaman bir türev gerektirdiğini vurgular. “Adım adım.”
Ayrıca okulda delil, daha doğrusu fail arıyorlar. Öğretmenler, nesnelerin kaybolmaya devam etmesinden endişe duyuyorlar. Hatta bir öğretmenin aklına özel dedektif gelir.
Bir sınıftaki erkeklerden kısa bir süre sonra cüzdanlarını masanın üzerine koymaları istenir. Müdire, bunun elbette isteğe bağlı olduğunu söylüyor, “ama saklayacak bir şeyiniz yoksa endişelenmenize gerek yok.” Daha sonra Ali adında bir çocuktan şüphelenilir, annesi daha sonra parayı ona kendisinin verdiğini açıklar. “Cebinde para olması suç değil.”
Ve meslektaşları?
Sadece öğrencilerin hedef alınması Carla’yı rahatsız ediyor, çünkü bazı meslektaşları da ona şüpheli görünüyor. Böylece kendisi de aktif hale geliyor ve artık bir çizgiyi aşıyor: Dizüstü bilgisayarındaki kameranın personel odasında ve ceketinin içinde cüzdanının çalışmasına gizlice izin veriyor. Odadan ayrıldığında ortaya patlayıcı görüntüler çıkıyor.
Yönetmen Çatak’ın dramı, Alman Film Ödülleri’nde en iyi film de dahil olmak üzere yedi dalda aday gösterildi. Ödüller 12 Mayıs’ta sahiplerini bulacak. Berlinale filmi Panorama bölümünde gösterdi. Çatak, sıra dışı hikayeleri ele alıp onlarla çok şey anlatabileceğini “Söz sayılır” ile şimdiden gösterdi.
Hikaye sadece okulda geçmesine rağmen yeni filmi de oldukça popüler. Personel odasındaki kağıt yığınları ile spor salonundaki spor paspasları arasında bir mikro kozmos gösteriyor. Birçok kişinin okul günleri geride kalmış olsa bile hâlâ hatırladığı bir dünya.
Diyalog kaybolmakla tehdit ediyor
Film, insanlar arasında ortaya çıkabilecek dinamikler hakkında bir şeyler anlatıyor. Çatak, “Arte”ye verdiği demeçte, öğretmenin çocukları korumak istediğini ve kartopu etkisi yapan bir şey yaptığını söyledi. O zaman mesele hırsızlıktan çok daha fazlası. Twitter gibi sosyal medya üzerinden bile artık diyalog yok. “Her şey haklı ve doğru tarafta olmakla ilgili. Ve diğer kişiyi küçültmekle ilgili.”
Okul modeli, toplumu küçük ölçekte tasvir etmek için iyi bir yer, diye devam etti. Bir kişinin stresli durumlarda nasıl davrandığı onun için önemlidir? Ya bir karar vermesi gerekirse? Bu karakter hakkında bir şeyler söylüyor.
Film yoğunluğunu oyunculara da borçlu, örneğin başrolde Eva Löbau. Çatak, röportajda okullarda vakit geçirdiklerini ve araştırma yapmak için öğretmenlerin günlük yaşamlarına baktıklarını söyledi. Aynı anda orada çok şey olduğunu fark ettiler. Almanya’daki öğretmenlerin günlük yaşamını karakterize eden bu sürekli aşırı gerilimi filmde barındırmaya çalışırdınız.
“Öğretmen odası” aynı zamanda iktidar yapılarının ve önyargıların, kişinin kendi pusulası ve insan birlikteliğiyle incelenmesidir. İşlerin nasıl kendi başlarına bir hayat sürdüğünü ve insanlar arasında cepheler oluşturduğunu gösteriyor. İzlenmeye değer bir film.
Öğretmenler odası, Almanya 2023, 94 dakika, 12 yaşından FSK, yazan İlker Çatak, Leonie Benesch, Leonard Stettnisch, Eva Löbau, Michael Klammer, Anne-Kathrin Gummich ile
dpa
#Konular
Öğretmen Carla Nowak kahverengi bir omuz çantasıyla odaya giriyor. Meslektaşlarınız zaten orada. Bunlardan birinin “konuyu” kabaca özetlediği söyleniyor. Okul uzun süredir hırsızlık yapıyor. Şu anda masada oturan ve belli ki birini ispiyonlamaya ikna edilen iki çocuk var. Nowak durumdan hoşlanmaz.
“Öğretmen Odası” filmi, sadece izlemek bile rahatsız edici olabilecek buna benzer birkaç sahne gösteriyor. Yönetmen İlker Çatak, Almanya’da bir okul ve kontrolden çıkmak üzere olan bir çatışmanın öyküsünü anlatıyor. Günümüz tartışma kültürünün bir yorumu olarak da görülebilir.
Kanıt türetmeye ihtiyaç duyar
Leonie Benesch (“The Swarm”, “Babylon Berlin”) öğretmeni oynuyor. Carla Nowak matematik ve beden eğitimi öğretiyor, nispeten yeni görünüyor ve sınıfı dedikodu ritüelleriyle selamlamayı seviyor. Bir matematik problemini tartışırken, en önemli şeyin bir ispatın her zaman bir türev gerektirdiğini vurgular. “Adım adım.”
Ayrıca okulda delil, daha doğrusu fail arıyorlar. Öğretmenler, nesnelerin kaybolmaya devam etmesinden endişe duyuyorlar. Hatta bir öğretmenin aklına özel dedektif gelir.
Bir sınıftaki erkeklerden kısa bir süre sonra cüzdanlarını masanın üzerine koymaları istenir. Müdire, bunun elbette isteğe bağlı olduğunu söylüyor, “ama saklayacak bir şeyiniz yoksa endişelenmenize gerek yok.” Daha sonra Ali adında bir çocuktan şüphelenilir, annesi daha sonra parayı ona kendisinin verdiğini açıklar. “Cebinde para olması suç değil.”
Ve meslektaşları?
Sadece öğrencilerin hedef alınması Carla’yı rahatsız ediyor, çünkü bazı meslektaşları da ona şüpheli görünüyor. Böylece kendisi de aktif hale geliyor ve artık bir çizgiyi aşıyor: Dizüstü bilgisayarındaki kameranın personel odasında ve ceketinin içinde cüzdanının çalışmasına gizlice izin veriyor. Odadan ayrıldığında ortaya patlayıcı görüntüler çıkıyor.
Yönetmen Çatak’ın dramı, Alman Film Ödülleri’nde en iyi film de dahil olmak üzere yedi dalda aday gösterildi. Ödüller 12 Mayıs’ta sahiplerini bulacak. Berlinale filmi Panorama bölümünde gösterdi. Çatak, sıra dışı hikayeleri ele alıp onlarla çok şey anlatabileceğini “Söz sayılır” ile şimdiden gösterdi.
Hikaye sadece okulda geçmesine rağmen yeni filmi de oldukça popüler. Personel odasındaki kağıt yığınları ile spor salonundaki spor paspasları arasında bir mikro kozmos gösteriyor. Birçok kişinin okul günleri geride kalmış olsa bile hâlâ hatırladığı bir dünya.
Diyalog kaybolmakla tehdit ediyor
Film, insanlar arasında ortaya çıkabilecek dinamikler hakkında bir şeyler anlatıyor. Çatak, “Arte”ye verdiği demeçte, öğretmenin çocukları korumak istediğini ve kartopu etkisi yapan bir şey yaptığını söyledi. O zaman mesele hırsızlıktan çok daha fazlası. Twitter gibi sosyal medya üzerinden bile artık diyalog yok. “Her şey haklı ve doğru tarafta olmakla ilgili. Ve diğer kişiyi küçültmekle ilgili.”
Okul modeli, toplumu küçük ölçekte tasvir etmek için iyi bir yer, diye devam etti. Bir kişinin stresli durumlarda nasıl davrandığı onun için önemlidir? Ya bir karar vermesi gerekirse? Bu karakter hakkında bir şeyler söylüyor.
Film yoğunluğunu oyunculara da borçlu, örneğin başrolde Eva Löbau. Çatak, röportajda okullarda vakit geçirdiklerini ve araştırma yapmak için öğretmenlerin günlük yaşamlarına baktıklarını söyledi. Aynı anda orada çok şey olduğunu fark ettiler. Almanya’daki öğretmenlerin günlük yaşamını karakterize eden bu sürekli aşırı gerilimi filmde barındırmaya çalışırdınız.
“Öğretmen odası” aynı zamanda iktidar yapılarının ve önyargıların, kişinin kendi pusulası ve insan birlikteliğiyle incelenmesidir. İşlerin nasıl kendi başlarına bir hayat sürdüğünü ve insanlar arasında cepheler oluşturduğunu gösteriyor. İzlenmeye değer bir film.
Öğretmenler odası, Almanya 2023, 94 dakika, 12 yaşından FSK, yazan İlker Çatak, Leonie Benesch, Leonard Stettnisch, Eva Löbau, Michael Klammer, Anne-Kathrin Gummich ile
dpa
#Konular